‘Ik weet nog precies dat de brief van de gemeente in de brievenbus lag. Het was augustus, midden in de vakantie. Mijn ouders waren een paar weken weg en ik was vaak bij hun in huis te vinden. Bij mij thuis had ik geen water meer. Afgesloten door Brabant Water, omdat ik de rekeningen niet kon betalen,’ vertelt Femke*. We zitten samen op de bank als zij vertelt over haar ervaring met Vroegsignalering bij de gemeente Oss.
Nu weer vertrouwen
Femke: ‘Of ik wist dat ik schulden had? Ja, natuurlijk! Maar ik dacht: Waarom zouden ze mij helpen? Toen ik geen inkomen meer had, heb ik een bijstandsuitkering aangevraagd. Die werd afgewezen en daar moest ik het mee doen. Maatwerk was toen nog niet echt aan de orde en mijn vertrouwen was weg.’
Toch nam u contact met de gemeente Oss op toen u de brief over uw betalingsachterstand kreeg. Waarom was dat? Femke: ‘Mijn familie heeft mij heel erg gesteund en geholpen met het afbetalen van mijn schulden. Maar dat kun je ook niet blijven vragen en eigenlijk verschuift hierdoor je schuld van de één naar de ander. Op een gegeven moment ging het echt niet goed met mij. Ik was het overzicht kwijt, had veel last van stress en psychische problemen. De meeste brieven stopte ik ongeopend in een tas. Bang voor wat erin stond. Maar ja, ik wilde wel van mijn problemen af en moest ergens mee starten. Dus toch de gemeente gebeld.’
Vroegsignalering
Marilie Verschuren, Consulent Schuldhulpverlening bij de gemeente Oss: ‘Wij kregen een melding van de woningcorporatie dat Femke een betalingsachterstand had. Heel fijn en dapper dat zij contact met ons opnam toen wij haar daarover een brief stuurde! Omdat er meer dan alleen geldproblemen speelden, schakelde ik het sociaal wijkteam in en werd ONS welzijn betrokken. Met Femke zette ik de inkomsten, uitgaven en schulden op een rij. De enige inkomsten waren toeslagen van de Belastingdienst. Dat is natuurlijk te weinig om van rond te komen, dus vroegen we een bijstandsuitkering aan. Daarvoor moest Femke veel papieren aanleveren. Omdat dat niet helemaal zelf lukte, heb ik haar daarbij geholpen. In oktober werd de uitkering toegekend en in november voor de eerste keer uitbetaald.’
Femke vult aan: ‘Ook is budgetbeheer gestart. Dat geeft mij veel rust. Alle vaste lasten worden betaald, schulden worden afbetaald en er wordt ook geld gereserveerd voor onvoorziene kosten. We hebben samen goed gekeken naar wat als eerst afgelost moest worden. En ook naar waar Marilie wat kan betekenen en waar niet. Zo werd het water pas weer aangesloten als ik mijn rekening betaalde. Maar dat lukte niet in één keer. Mijn familie was zo lief om het geld te voor te schieten. Die schuld hoef ik gelukkig pas later terug te betalen. Ik ben mijn familie daar erg dankbaar voor!’
Blij en dankbaar
Femke: ‘Het gaat nog steeds niet super met mij, maar ik ben blij en dankbaar dat ik de stap gezet heb. Marilie is een pittige tante. Als ze iets wilt, dan doet ze daar haar uiterste best voor en lukt dat (meestal) ook. Zo geloofde een deurwaarder mij niet toen ik zei dat ik niet meer dan € 250 kon betalen, maar Marilie kreeg dat wel voor elkaar! Ik had een schuld van ruim € 28.000 bij onder andere de Belastingdienst (waarschijnlijk door verkeerd ingevulde aangifte die nu verjaard is), mijn zorgverzekering, CJIB en de woningcorporatie. Daar is nu al een deel van afgelost.’
Marilie geeft Femke daarover een compliment: ‘Doordat jij bijna nooit om extra geld vraagt en zuinig leeft kan ik sneller voor je aflossen!’
Dromen
‘Ik wil heel graag van mijn schulden af. Mijn droom is nog steeds een klein, eigen salonnetje waar ik een gezichtsbehandeling kan geven en nagels en wimpers kan zetten. Maar dan moeten er eerst nog wat zaken op orde komen. Welke tip ik heb voor anderen met geldzorgen of schulden? Schaam je niet en heb de kracht om hulp te vragen! Het helpt. Echt!’, besluit Femke.
* Femke is een verzonnen naam.